Om je professional te mogen noemen, moet je aan stevige opleidingseisen voldoen en verplichte bijscholing volgen. Om hierop toezicht te houden hebben we inspecties en autoriteiten ingesteld. Ook andere zaken met invloed op ons welzijn hebben we als vanzelfsprekend uitbesteed aan goed opgeleide professionals.
Maria Montessori, een Italiaans arts en pedagoog die vooral bekend werd door het naar haar genoemde Montessorionderwijs, merkte eind 19e eeuw al op dat je een diploma nodig hebt voor bijna alles wat je wilt doen. Behalve, voegde ze eraan toe, voor opvoeden! We hebben in de afgelopen weken ach en wee geklaagd over waar dat toe kan leiden - denk aan het gooien van vuurwerk, bier, aanstekers en aanverwante voorwerpen. Gek genoeg zijn er maar weinig commentaren die een verband leggen tussen het gebrek aan scholing van ouders op dat (vak)gebied en het gedrag van de leden van dat gooiers-gilde.
Wanhopig of verstandelijk beperkt
Wat mij steeds verbaast is dat de club van 150 mensen in wier handen we onze veiligheid van het land, de zorg voor ons welzijn en daarmee de genoemde gezondheidszorg hebben gelegd, geen enkele blijk van bekwaamheid voor die opvoedingstaak hoeven af te leggen.
De enige bekwaamheid waar ik veel van die amateurs – een enkele semi-professional daargelaten – wel ens op betrap is, dat ze erin slagen het stemvolk over te halen weer op hen te stemmen. In koor roepen ze daarom dat de burger (wie is dat eigenlijk?) niet dom is. Uit de boodschappen waarmee ze kiezers aan zich willen binden, valt dat echter niet op te maken: stem op 50plus en je krijgt een hoger pensioen; wil je weer lekker 130 karren, stem op PVV; geen vluchtelingen als buren: stem FvD; geen hinder van stikstofbeperkingen, stem BBB … Hoe wanhopig of verstandelijk beperkt moet je zijn om zo’n partij om die reden je stem te geven!
Bijstaan door experts
In medezeggenschapsland is het lijstenstel aan het afbrokkelen. Ook het kiesgroepenstelsel is aan het verdwijnen. Het besef dringt door dat er geen voorwaarden zijn om een ‘bijdrage te leveren aan het goed functioneren van de onderneming’. Een vertegenwoordiging van medewerkers, gekozen of door het lot aangewezen, buigt zich over besluitvoornemens met maar een doel: vaststellen of het voornemen bijdraagt aan het goed functioneren en de toekomstbestendigheid van de organisatie.
Als het gaat om strategische vraagstukken laten zij zich natuurlijk bijstaan door experts. Is het welzijn van medewerkers in het geding, dan zullen zij het betreffende besluitvoornemen naar de prullenbak verwijzen. Niet goed in hun vel zittende medewerkers steken immers spaken tussen de wielen van een organisatie. Daar kunnen ze in Den Haag een puntje aanzuigen …
