Een paar dingen vielen op. De waardering dat we niet meteen in de juridische modus schieten, maar de tijd nemen om even de situatie in te schatten en om de knopen te tellen. En dat we oog hebben voor de soms gecompliceerde verhouding van de ondernemingsraad met zijn bestuurder. Dat voelde als een compliment.
Met elkaar verder moeten
Want bestuurder en ondernemingsraad moeten nu eenmaal met elkaar verder, hoe je het ook wendt of keert. En dat beseffen ze doorgaans donders goed, is mijn ervaring. Geen van beiden gaat om wissewasjes ruziemaken, laat staan procederen. Een stevige discussie hoort er af en toe gewoon bij, een diep verschil van mening hoeft ook geen sta-in-de-weg te zijn voor goede onderlinge verhoudingen. Gewoon ‘agree to disagree’. Op de lange termijn schiet je daar het meeste mee op. Als bestuurder, maar vooral ook als ondernemingsraad die daadwerkelijk invloed wil uitoefenen.
Even flink uit je slof schieten
Het is net als in het dagelijks leven. Je hebt ruzie met een maatje. Een ruzie die nergens om gaat, maar je bent gewoon even geïrriteerd over iets dat helemaal daarbuiten ligt. En dan schiet je flink uit je slof, met een beetje drukken op de plaats waarvan je weet dat je die maat daarmee het meeste raakt. Dat lucht op: ‘Zo dat kan maar eens een keer gezegd zijn!’. Maar met het ‘winnen’ van de ruzie loop je het gevaar dat je de vriendschap verliest.
Niet dat bestuurder en ondernemingsraad nu ineens de beste maatjes moeten zijn, maar soms helpt het om even tot drie te tellen. Valt niet altijd mee, we zijn per slot van rekening allemaal mensen. Maar van even tellen is nog nooit iemand slechter geworden.
Joost van Mierlo is advocaat-partner bij De Voort advocaten | Mediators