Ruim een kwart (27%) van de onderzochte Nederlandse werkgevers heeft dit jaar beleid dat zich richt op diversiteit en inclusie binnen het bedrijf. Dat was vorig jaar 22 procent, en in 2020 nog 20 procent. ‘Op basis van deze cijfers kan je concluderen dat de weg naar boven geleidelijk aan is ingezet’, zegt Gijs Bijlstra, wetenschapper bij de Radboud Universiteit en vanuit AFAS betrokken bij het onderzoek in een persbericht.
Toch heeft bijna driekwart van de bedrijfsorganisaties nog geen beleid op diversiteit en inclusie. Het is een proces van vallen en opstaan, geeft Bijlsma toe.
Vacatureteksten
Nu let een derde van de werkgevers (33%) op tekst en beeld in vacatures. Vorig jaar lag dit percentage op 27 procent. Experts raden werkgevers aan om bij het schrijven van wervende vacatureteksten te focussen op concrete gedragingen. Die zijn genderneutraler te omschrijven. Dat haalt vooral vrouwen over de streep om toch te solliciteren.
Sturing zonder prioriteit
Bijna de helft van de organisaties in de non- en not-for-profitsectoren stuurt actief op diversiteit. Toch geeft slechts 9 procent van de werkgevers prioriteit aan een werkomgeving waarin mensen met verschillende leeftijden, genders en achtergronden samenwerken. Voor volgend jaar is de verwachting dat het onderwerp meer prioriteit krijgt.
Drie van elke vier bedrijven geeft aan dat actief beleid voeren op diversiteit en inclusie de prestaties van en sfeer op de afdelingen ten goede komt. Ook denkt een derde van de ondervraagde bedrijven dat het helpt om moeilijk vervulbare vacatures in te vullen.
‘Alleen beleid is niet genoeg’
Bijlstra, die onderzoek doet naar diversiteit, stereotypen en vooroordelen in het bedrijfsleven, zegt dat alleen beleid niet genoeg is. ‘Een organisatie en de medewerkers profiteren er alleen van als het van hogerop goed wordt gemanaged. Daarnaast moeten mensen binnen een organisatie het ook omarmen. Iedereen heeft een rol te spelen, en dat maakt beleid op D&I juist zo complex.’
Sociale norm stellen
Vooral aan de top van bedrijven is nog ‘een wereld te winnen’, merkt Bijlstra. Zo is slechts 3 procent van de bedrijven bezig om daar diversiteit te bevorderen. ‘Ik zie bovendien bedrijven die etaleren divers te zijn, maar dat niet zijn. Daarom is het wenselijk dat je als bedrijf een sociale norm stelt voor diversiteit en inclusie.’ Een sociale norm heeft volgens Bijlstra aantoonbaar effect op het gedrag van anderen. Ook mensen met een functiebeperking, andere seksuele voorkeur, leeftijd of etniciteit verdienen meer aandacht in het D&I-beleid. ‘De representatie moet een eerlijke doorsnede van de organisatie zijn’, zegt Bijlstra.
